Ένας 22χρονος ροκάς στην λίστα του Forbes

Ο Cornel Amariei έχει την δική του start-up υψηλής τεχνολογίας, διδάσκει ρομποτική, γράφει βιβλία, έχει καταθέσει 10 πατέντες προς έγκριση στον χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας και στον ελεύθερο χρόνο του παίζει ηλεκτρική κιθάρα, κολυμπά και ασχολείται με την φωτογραφία. Τυχαίο που βρίσκεται στις πρώτες θέσεις εντός των 30 νεαρών 'αστεριών' της Ευρώπης; Μάλλον όχι.

Άννα Ρέμπελου

Για πρώτη φορά, το περιοδικό Forbes αποφασίζει και βγάζει μια λίστα με τη νεαρή ελίτ «φωτεινών μυαλών» της Ευρώπης. Η «30 κάτω των 30» λίστα της Ευρώπης συγκεντρώνει νεαρούς επιστήμονες, ηγέτες και επιχειρηματίες από δέκα διαφορετικούς κλάδους. Πρόκειται για νεαρά παιδιά που επιχειρούν να αλλάξουν τα πεδία της τεχνολογίας, των τεχνών, της επιστήμης, της υγείας, της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, της οικονομίας, των μέσων μαζικής ενημέρωσης, της βιομηχανίας και των πωλήσεων. Σε πρώτη φάση επιλέχθηκαν 300 και από αυτούς, οι 30 κορυφαίοι εντός των οποίων βρίσκεται και ο 22χρονος Ρουμάνος Cornel Amariei. Η μιας παραγράφου περιγραφή του Forbes για τον Amariei κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον, καθώς αυτός ο ηλεκτρολόγος μηχανικός έχει φτιάξει μια συσκευή, το Lumen, η οποία με 3-D scanner και αισθητήρες με δόνηση βοηθά τους τυφλούς να μετακινούνται μόνοι τους. Αναζητώ το προφίλ του στο LinkedIn και αναρωτιέμαι πότε πρόλαβε να τα κάνει όλα αυτά. Αποφασίζω να επικοινωνήσω μαζί του και ανακαλύπτω πως πρόκειται για έναν ταλαντούχο νεαρό, μέσα στην εποχή του, μακριά από το είδος του «σπασίκλα» και που, μέχρι τώρα τουλάχιστον, αυτή η επιτυχία και τα επιτεύγματά του δεν του έχουν βάλει «αέρα στα μυαλά του».

 

Ο Cornel Amariei γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βουκουρέστι. Από πολύ μικρός ενδιαφερόταν για τους υπολογιστές. Στα τρία του χρόνια έπαιζε ηλεκτρονικά παιχνίδια και στα επτά είχε φτιάξει την δική του ιστοσελίδα. Στο Λύκειο, το ενδιαφέρον του τράβηξε η ρομποτική. Όπως λέει ο ίδιος στο WE, ήταν απίστευτα τυχερός διότι βρέθηκε σε περιβάλλοντα που τον βοήθησαν να μάθει για αυτό που τον ενδιέφερε και να αναπτύξει τις ικανότητές του σε αυτό. Τελειώνοντας το Λύκειο, φεύγει από την Ρουμανία για την Βρέμη της Γερμανίας και το Πανεπιστήμιο Jacobs. Αποφοίτησε από την Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και της Επιστήμης της Πληροφορικής μόλις πριν μερικούς μήνες. Στο μεταξύ, ωστόσο, έχει ολοκληρώσει δεκάδες projects, ενώ έχει δημιουργήσει στην Ρουμανία ένα κλαμπ ρομποτικής για παιδιά Γυμνασίου και Λυκείου το οποίο έχει κερδίσει από το 2009 μέχρι σήμερα 50 βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς ρομποτικής και πληροφορικής. Τον ρωτώ ξανά την ηλικία του για να σιγουρευτώ και από πότε άρχισε να κάνει εφευρέσεις.

«Έκλεισα τα 22 πριν λίγους μήνες. Εφευρίσκω διάφορα από το δημοτικό, αλλά τα σημαντικότερα projects άρχισα να τα κάνω στο Λύκειο και κυρίως στο Πανεπιστήμιο. Η μόνη λέξη που πραγματικά με ορίζει είναι το «δημιουργικός» και δεν πρόκειται για τίτλο. Κατά τα άλλα, θα παραμείνω στο «Μηχανικός»» δηλώνει. Από το 2011 έως το 2015, ο Amariei ηγήθηκε στον σχεδιασμό ηλεκτρομηχανικού συστήματος ασφαλείας καρτών αυτόματων τραπεζικών συναλλαγών (ATM) που κάνει αδύνατη την παραβίασή τους, δημιούργησε συστήματα αισθητήρων, μηχανικά και ηλεκτρολογικά που αποτρέπουν το υπόγειο και κρυφό hacking και εργάστηκε, μεταξύ άλλων, σε συστήματα αυτοοδήγησης.

 

Όσον αφορά  το κλαμπ ρομποτικής το οποίο το ξεκίνησε σε ηλικία 16 ετών, αναφέρει χαρακτηριστικά : «Ήμουν ο επικεφαλής και καθηγητής του κλαμπ από το 2009 μέχρι το 2012, όταν και τελείωσα το σχολείο. Αυτά τα τέσσερα χρόνια το κλαμπ είχε 150 μαθητές-μέλη και νομίζω ότι και τώρα υπάρχει σημαντικός αριθμός μελών.  Τα βασικά θέματα διδασκαλίας ήταν ο προγραμματισμός και η μηχανική. Είχαμε την ευκαιρία να ταξιδεύουμε σε όλον τον κόσμο για διαγωνισμούς, «χτίσαμε» εκατοντάδες projects και μάθαμε πάρα πολλά μαζί. Μου λείπουν εκείνες οι μέρες…».

Μια κανονική ζωή για τυφλούς

Ο Cornel Amariei εργάζεται αυτή τη στιγμή στο τμήμα έρευνας και ανάπτυξης της γερμανικής εταιρίας Continental Automotive, η οποία κατασκευάζει τα σασί, τα φρένα και τα συστήματα ισχύος για τα μοντέλα των αυτοκινητοβιομηχανιών Daimler, Ford και Volkswagen. Είχε μάθει για ένα νέο project της εταιρείας από την ερευνητική ομάδα που διατηρεί στην Ρουμανία και έστειλε αμέσως επιστολή εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον του και, φυσικά, το βιογραφικό του. Του πρόσφεραν αμέσως δουλειά και τώρα ηγείται των ερευνών για καινοτόμα συστήματα αισθητήρων, έξυπνης συνδεσιμότητας και αυτόνομης οδήγησης. Παράλληλα, όμως, έχει και την δική του start-up, την Lumen. Μια ιδέα που προέκυψε το 2013, τυχαία όταν κουβέντιαζε με έναν φίλο του και αναφέρθηκε η φράση «γυαλιά για τυφλούς».

 

 «Το Lumen είναι το όνομα τόσο για την εταιρία μου όσο και για το κεντρικό προϊόν της. Σκοπός της είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης στο να έχουν μια περισσότερο κανονική ζωή. Η συγκεκριμένη συσκευή το επιτυγχάνει αυτό με το να καταλαβαίνει πως είναι ο κόσμος μπροστά από τον χρήστη της με την βοήθεια τρισδιάστατων αισθητήρων και κατόπιν τον «μεταφράζει» σε ηλεκτρικά σήματα που στέλνονται στον εγκέφαλο δια  του δέρματος. Βασικά, μπορείς να δεις με το δέρμα σου. Λέγεται αισθητήρια υποκατάσταση (sensorial substitution) και είναι ένα από τα καταπληκτικότερα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου εγκεφάλου, αυτή η ικανότητά του να χρησιμοποιεί διαφορετικές αισθήσεις από την όραση ώστε να κατανοεί την όραση» εξηγεί ο νεαρός Ρουμάνος μηχανικός.

Μουσική ροκ: πολύ πριν την ρομποτική…

Και η κουβέντα φθάνει στην μουσική. Στον «τοίχο» του στο Facebook έχει αναρτήσει πολλές φωτογραφίες με τον ίδιο να παίζει κιθάρα πάνω σε κάποια σκηνή. Ο Cornel ή Κορνήλιος στα ελληνικά, τονίζει ότι η μουσική ως το βασικό του χόμπι προηγήθηκε της ρομποτικής.

«Παίζω κιθάρα εδώ και δέκα χρόνια. Έπαιζα σε διάφορα συγκροτήματα στο Λύκειο και το Πανεπιστήμιο. Δίναμε συναυλίες με μερικές χιλιάδες θεατές και ήταν καταπληκτική εμπειρία. Αρχικά παίζαμε κλασσικό ροκ, hard rock και μερικά πιο καινούργια κομμάτια της εναλλακτικής ποπ και ροκ σκηνής. Παίξαμε ακόμα και στην τελετή της αποφοίτησής μου τον περασμένο Ιούνιο. Αυτή ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή. Κλείσαμε την εκδήλωση και ουσιαστικά την πανεπιστημιακή μου ζωή παίζοντας το Freebird των Lynyrd Skynyrd».

 

Κλείνοντας, αναρωτιέμαι ποιο είναι το όραμα του νεαρού Cornel Amariei. Η απάντησή του είναι άμεση. Για τον ίδιο το πιο σημαντικό πράγμα που βλέπει για το μέλλον είναι η αλλαγή της κοινωνίας και της αντίληψης του ακραίου καταναλωτισμού.

«Είμαι θαυμαστής ανθρώπων σαν τον Dieter Rams και τον Johnny Ive και πιστεύω πραγματικά στην αντίληψη του «Λιγότερου αλλά Καλύτερου»» υπογραμμίζει ο 22χρονος μηχανικός-ροκάς  και προσθέτει πως αν μπορέσουμε να το επιτύχουμε αυτό, τότε στόχοι όπως η ανανεώσιμη ενέργεια, η παύση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων και το σταμάτημα των συγκρούσεων θα είναι μερικά απλά βήματα στην ανθρώπινη εξέλιξη.

πηγη



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου !!!!!